Food matters

Gisteravond keek ik op Netflix een interessante documentaire: Food matters. Deze documentaire ging over het belang van vitamines en mineralen in onze voeding. Volgens de documentaire krijgen we allemaal te weinig vitamines en mineralen binnen. Zelfs als je gezond eet is het lastig om er voldoende van binnen te krijgen, want de bodem waarop groentes groeien is enorm verarmd in de loop van de jaren, waardoor planten die stoffen niet uit de grond kunnen opnemen en dus minder goede stoffen bevatten.

De makers van de documentaire raadden aan om sowieso biologische groentes te gaan eten, maar daarnaast ook supplementen te slikken. Hiermee zouden veel klachten kunnen verdwijnen, zoals vermoeidheid en depressie, maar ook hartklachten.

De huidige medicijn-industrie zou deze informatie liever verborgen houden,omdat ze miljarden verdienen aan pilletjes tegen deze klachten. Als het zo simpel op te lossen is als door bepaalde vitamines in grote hoeveelheden te slikken dan zouden een hoop mensen zonder werk komen te zitten.

Veel mensen hebben een angst dat je bij een (te) hoge dosis vitamines last krijgt van bijwerkingen, echter werd dit in de documentaire tegengesproken. In 23 jaar tijd zijn er 10 mensen overleden aan een overdosis vitamines, terwijl en jaarlijks duizenden mensen overlijden aan de gevolgen van bijwerkingen van medicijnen.

Toch denken we al snel: één medicijn tegen één kwaal. Bij vitamines werkt dit niet zo. Daarbij is het zo dat één vitamine verschillende kwalen kan verhelpen. Of beter gezegd: je lichaam gebruikt de vitamines als bouwstoffen voor hormonen en heelt vervolgens zichzelf.

Ik vond het echt een heel interessante documentaire. Zou PMDD dan toch ook op te lossen zijn door een supplement? De afgelopen maand slik ik Magnesium Plus en Multi 4 All van Orthica en ik heb wel het gevoel dat het beter met me gaat dan voorgaande maanden. Ik zal het langere tijd moeten blijven slikken om te bepalen of het daadwerkelijk door de vitamines komt of dat ik gewoon een goede maand heb,maar ik heb goede hoop.

Een brief naar mijn man

Mijn man heeft het soms best moeilijk met me. De ene helft van de maand ben ik gezellig, kunnen we samen lachen en ben ik begripvol voor de dingen die niet goed gaan. De andere helft van de maand ben ik chagerijnig, heb ik geen humor en neem ik hem alles kwalijk. Hij kan alles perfect doen, maar dan alsnog wil ik zijn hoofd eraf bijten. Arme man!

Omdat ik me besef dat het voor hem absoluut niet gemakkelijk is, heb ik hem afgelopen week een brief geschreven. In die brief heb ik geschreven hoeveel ik hem waardeer, dat ik zie hoeveel hij voor me doet en dat ik soms een bitch ben, maar dat ik na die periode weer terug zal komen als mezelf, en dat ik dan echt wel weer weet hoe geweldig hij is.

Deze brief heb ik hem gegeven, zodat hij het ook terug kan lezen op momenten dat ik hem die waardering even niet kan geven. Hopelijk sleept dit hem een stukje door de moeilijke momenten heen.. Want al voel ik me nu goed, er zullen vast weer lastige momenten komen...

Welkom

Welkom op deze nieuwe blog over leven met PMDD. Ik wil hier mijn ervaringen, tips en nieuws over de aandoening PMDD gaan delen, zodat dit een plek wordt waar veel informatie over deze ziekte te vinden is.

Op mijn persoonlijke blog heb ik al eerder geschreven over de aandoening en wat het voor mij doet. Echter ben ik natuurlijk niet dé leidraad op dit gebied; iedere vrouw ervaart haar PMDD weer anders. Veel van de klachten komen overeen, maar de ernst van de klachten en welke klachten op de voorgrond staan verschilt nogal.

Wil jij je verhaal delen? Heb je iets interessants gelezen over PMDD waar je graag aandacht voor wilt geven? Of heb je andere vragen? Schroom dan niet een maak gebruik van het contactformulier.